Endoskopi Nedir?

Endoskopi, bir endoskop kullanarak vücudun içinin herhangi bir bölümünü doğrudan görselleştiren minimal invaziv bir tanısal tıbbi prosedürdür. Bu, mercek ve ışık kaynağı olan uzun, tüp benzeri bir optik görüntüleme aracıdır. İç vücut organlarını görüntülemek için kullanılır. Ağızdan, anüsten veya derideki küçük bir kesikten sokulabilir ve daha sonra endoskop içinden geçirilebilir. Alet sert veya esnek bir tüpe sahip olabilir ve yalnızca görsel inceleme ve fotoğraflama için bir görüntü sağlamakla kalmaz, aynı zamanda biyopsi alınmasına ve yabancı cisimlerin alınmasına da olanak tanır. Endoskopi minimal invaziv cerrahinin aracıdır.

Birçok endoskopik prosedürün nispeten ağrısız olduğu ve en kötü ihtimalle hafif rahatsızlık verdiği kabul edilir. Çoğu hasta, lignokain spreyi kullanılarak orofarenksin sadece topikal anestezisi ile prosedürü tolere eder. Komplikasyonlar nadirdir (tüm ameliyatların sadece %5'i) ancak endoskop veya biyopsi aleti ile incelenen organın perforasyonunu içerebilir. Bu meydana gelirse, yaralanmayı onarmak için açık cerrahi gerekebilir.

Bileşenler

Bir endoskop şunlardan oluşabilir:

sert veya esnek boru
Muayene altındaki organı veya nesneyi aydınlatmak için bir ışık verme sistemi. Işık kaynağı normalde vücudun dışındadır ve ışık tipik olarak bir fiber optik sistem aracılığıyla yönlendirilir.
görüntüyü fiberskoptan izleyiciye ileten bir lens sistemi tıbbi aletlerin veya manipülatörlerin girişine izin vermek için ek bir kanal

Türünün ilk endoskopu, 1806 yılında Philip Bozzini tarafından "insan vücudunun kanallarının ve boşluklarının incelenmesi için" bir "Lichtleiter" (ışık iletkeni) tanıtmasıyla geliştirildi. Ancak Viyana Tıp Derneği böyle bir merakı onaylamadı. Bir endoskop ilk olarak 1822'de Michigan, Mackinac Island'da bir ordu cerrahı olan William Beaumont tarafından bir insana tanıtıldı. Elektrik ışığının kullanımı, endoskopinin geliştirilmesinde önemli bir adımdı. Bu tür ilk ışıklar hariciydi. Daha sonra, örneğin 1908'de Charles David tarafından yapılan bir histeroskopta olduğu gibi, iç ışığı mümkün kılan daha küçük ampuller piyasaya çıktı. Laparoskopi, 1930'larda Heinz Kalk tarafından karaciğer ve safra kesesi hastalığının tanısında kullanıldı. Hope, 1937'de ektopik gebeliği teşhis etmek için laparoskopi kullanımını bildirdi. 1944'te Raoul Palmer, karın bölgesinde gazlı distansiyondan sonra hastalarını Trendelenburg pozisyonuna yerleştirdi ve böylece güvenilir bir şekilde jinekolojik laparoskopi yapabildi.

İlk gastro kamera, 1950 yılında Olympus Optical Co., Ltd. tarafından piyasaya sürüldü. Cihaz, manuel olarak tetiklenen küçük bir ampul kullanarak monokromatik film üzerinde fotoğraflar çekiyordu. Bununla birlikte, cihaz, gerçek zamanlı optik yeteneği uygulamadığı için sınırlı kullanımdaydı. Olympus, 1960'ların başında fiber optiği dahil ederek endoskop geliştirmeye devam etti ve ilk kullanışlı endoskoplara yol açtı. 1964 yılında, bir fiberoskop tarafından yönlendirilen bir gastro kamerayı piyasaya sürdü. Birkaç makale, Ann Arbor'un Michigan Üniversitesi'nden Dr. Basil Hirschowitz'in 50'li yılların başında endoskoptan bahsettiğini iddia ediyor.

Endoskopik teknoloji geliştikçe, gastrointestinal endoskopi yöntemleri de gelişti. 1960'ların sonlarında Dr. Hiromi Shinya'nın çabaları sayesinde, GI endoskopi bugünün kolonoskopisi olarak daha tanınabilir hale geldi. Pek çok doktor, endoskopların yeni yinelemelerinden yararlanmak için teknikler denerken, Dr. Shinya endoskopun bir kişi tarafından başarılı bir şekilde çalıştırılmasına izin verecek tekniklere odaklandı ve iki kişinin kullanıldığı zamanki yaygın uygulamayı reddetti. Sonuç olarak, modern kolonoskopinin temel yöntem ve prosedürlerinin çoğu Dr. Shinya tarafından geliştirilmiştir.

Dr. Shinya'nın diğer büyük katkısı, Olympus çalışanı Hiroshi Ichikawa'nın yardımıyla elektrocerrahi polipektomi tuzağını icat etmesiyle terapötik endoskopiye oldu. Shinya, cihaz için ilk planlarını 8 Ocak 1969'da çizdi. Araştırma sırasında poliplerin telden bir akım geçirilerek kolayca çıkarılmasına izin verecek bir kolonoskopun ucuna iliştirilmiş bir tel halkası tasavvur etti. Eylül 1969'da bu cihaz kullanılarak ilk polipektomi yapıldı. Polipektomi o zamandan beri bir endoskopla gerçekleştirilen en yaygın terapötik prosedür haline geldi.

1980 yılına gelindiğinde, jinekologlar tarafından tüp ligasyonu prosedürlerini ve pelvisin tanısal değerlendirmelerini gerçekleştirmek için laparoskopi eğitimi gerekliydi. İlk laparoskopik kolesistektomi 1984'te ve ilk video-laparoskopik kolesistektomi 1987'de yapıldı. 1990'larda laparoskopik cerrahi apendiks, dalak, kolon, mide, böbrek ve karaciğere yayıldı. Kablosuz kapsül endoskopi veya Kapsül Endoskopi artık Japonya da dahil olmak üzere hükümetin geri ödemesinin Ekim 2007'den itibaren geçerli olacağı tüm ülkelerde onaylanmıştır. Kapsül Endoskopi, geleneksel Endoskopinin çok verimli olmadığı durumlarda İnce Bağırsak tümörlerinin saptanmasını artırır.

Kullanımlar

Endoskopi şunları içerebilir:

Gastrointestinal sistem (GI yolu):
Yemek borusu, mide ve duodenum (özofagogastroduodenoskopi)
İnce bağırsak
Kolon (kolonoskopi, proktosigmoidoskopi)
Safra kanalı
Endoskopik retrograd kolanjiyopankreatografi (ERCP), duodenoskop yardımlı kolanjiyopankreatoskopi, intraoperatif kolanjiyoskopi
Solunum yolu
Burun (rinoskopi)
Alt solunum yolu (bronkoskopi)
İdrar yolu (sistoskopi)
Dişi üreme sistemi
Serviks (kolposkopi)
Rahim (histeroskopi)
Fallop tüpleri (Faloskopi)
Normalde kapalı vücut boşlukları (küçük bir kesiden):
Karın veya pelvik boşluk (laparoskopi)
Bir eklemin içi (artroskopi)
Göğüs organları (torakoskopi ve mediastinoskopi)
Hamilelik sırasında
Amniyon (amnioskopi)
Fetüs (fetoskopi)
Estetik cerrahi
Panendoskopi (veya üçlü endoskopi)
Laringoskopi, özofagoskopi ve bronkoskopiyi birleştirir
Endoskopi için tıbbi olmayan kullanımlar
Planlama ve mimarlık camiası, endoskopu önerilen binaların ve şehirlerin ölçekli modellerinin önceden görselleştirilmesi için yararlı bulmuştur (mimari endoskopi)
Karmaşık teknik sistemlerin iç denetimi (borescope)
Endoskoplar ayrıca, bomba imha personeli tarafından doğaçlama patlayıcı cihazların incelenmesinde yardımcı olan bir araçtır.
FBI, dar alanlarda gözetleme yapmak için endoskoplar kullanıyor.

Riskler

Enfeksiyon
Delinmiş organlar
Kontrast maddelere veya boyalara (BT taramasında kullanılanlar gibi) bağlı alerjik reaksiyonlar
Eşırı sedasyon

Endoskopi güvenli ve güvenilir bir prosedürdür. Nadir durumlarda, incelenen organın duvarı delinebilir. Bu tür hasarları onarmak için acil ameliyat gerekir. Bir doku örneği alınırsa, bölgeden bir miktar kanama da olabilir. Endoskopi yapmak için genel anestezi veya sedasyon gerekebilir. Bu prosedürler kendi risklerini taşır.

Prosedür sonrası

İşlemden sonra hasta, ilacın önemli bir kısmı geçene kadar endoskopide veya bir iyileşme alanında kalifiye bir kişi tarafından gözlemlenecek ve izlenecektir. Nadiren bir hasta, salin gargaralarına hemen yanıt veren hafif bir boğaz ağrısıyla veya prosedür sırasında kullanılan üflenen havadan dolayı bir rahatsızlık hissiyle baş başa kalır. Her iki sorun da hafif ve geçicidir. Tamamen iyileştiğinde, hastaya olağan diyetine ne zaman devam etmesi gerektiği (muhtemelen birkaç saat içinde) söylenecek ve eve götürülmesine izin verilecektir. Sedasyon kullanımı nedeniyle, çoğu tesis hastanın başka bir kişi tarafından eve götürülmesini ve günün geri kalanında kendi başına araç veya makine kullanmamasını zorunlu kılar.